پیکربندی حافظه های رم (تک کاناله - چند کاناله)

پیکربندی رم در حقیقت مبحثی مرتبط با اسلات های رم و مادربرد است نه ماژول های حافظه ی رم، به این معنی که پیکربندی حافظه ی رم ارتباط چندانی با ماژول های آن ندارد و در حقیقت باید مادربرد از این قابلیت پشتیبانی کند نه ماژول های حافظه…

پیکربندی در ماژول های حافظه ی رم - تک کاناله ، دو کاناله و چند کاناله

ارتباط پیکربندی حافظه رم و مادربرد

پیکربندی حافظه ی رم مربوط به ماژول های رم نمی شود، بلکه به اسلات های رم که بر روی مادربرد قرار دارند (محل نصب ماژول رم) ارتباط دارد، می دانیم که وظیفه ی اصلی حافظه رم ذخیره سازی موقت داده ها و انتقال سریع آنها به پردازنده است همچنین مادربرد وظیفه ی ایجاد ارتباط فیزیکی-داده ای بین تمام اجزای سخت افزاری کامپیوتر را بر عهده دارد.

بررسی اصطلاح گلوگاه سخت افزاری

گاهی اوقات برخی از قطعات سخت افزاری کامپیوتر همانند حافظه ی رم، توانایی عملکرد پردازشی همپای سایر قطعات الکترونیکی را نداشته و باعث عدم رسیدن سیستم به حداکثر توانایی پردازشی خود می شوند، در این صورت در اصطلاح قطعه ای که باعث این اتفاق شده است عامل ایجاد گلوگاه شناخته می شود.

راه های رفع مشکل گلوگاه پردازشی:

الف) ارتقا یا تعویض قطعات دخیل در کاهش توانایی پردازشی

ب) ایجاد تغییرات در راه های ارتباطی بین قطعات الکترونیکی

کانال های ارتباطی حافظه ی RAM و پردازنده

مجموعه اسلات رم هایی که بر روی مادربرد قرار دارند، از طریق یک یا چند بخش در مادربرد داده هایی را به پردازنده ارسال و از آن دریافت می کنند که به این راه یا راه های ارتباطی کانال گفته می شود.

به منظور افزایش سرعت انتقال داده های بین بخش حافظه های رم و بخش پردازشی، تعداد کانال های ارتباطی بین این دو بخش افزایش یافت، به این ترتیب تکنولوژی رم های دو، چهار و … کاناله به وجود آمدند.

رم های تک کاناله و چند کاناله

اسلات رم های تک کاناله از یک کانال با ظرفیت 64 بیت داده برای نقل و انتقال داده های با پردازنده استفاده می کنند، این در صورتی است که اسلات رم های چند کاناله از چند کانال با ظرفیت هر یک 64 بیت داده در هر سیکل بهره می برند، به همین دلیل مادربرد هایی که از تکنولوژی رم های چند کاناله پشتیبانی می کنند، توانایی ایجاد راه های بیشتری برای تبادل داده های بین پردازنده و ماژول های رم دارند پس به طور کلی سرعت پردازشی این سیستم ها بیشتر از سیستم های یکسانی خواهد بود ک از یک کانال ارتباطی بین بخش حافظه های رم و بخش پردازشی استفاده می کنند.

نحوه ی استفاده از تکنولوژی رم های چند کاناله

برای استفاده از این تکنولوژی باید ماژول های رم را در اسلات های متفاوتی قرار دهیم، به طور مثال:

استفاده از دو ماژول حافظه ی رم با ظرفیت 8 گیگابایت بهتر از استفاده از یک ماژول رم با ظرفیت 16 گیگابایت است، زیرا با فعال کردن هر دو کانال ارتباطی در مادربرد، می توان از سرعت بالاتری در سیستم استفاده نمود.

(با فعال سازی دو یا چند کانال ارتباطی بین حافظه رم و پردازنده در مقایسه با استفاده از یک کانال ارتباطی، اطلاعات بیشتری در زمان کمتری مبادله می شود)

چینش صحیح ماژول های حافظه رم

برای استفاده ی بهینه از کانال های ارتباطی بین ماژول های رم و پردازنده باید از نحوه ی چینش صحیح ماژول های رم بر روی مادربرد پیروی کنیم.

در مادربرد های دارای دو اسلات و دو کاناله:

با توجه به وجود تنها دو اسلات رم، چینش خاصی برای نصب رم ها وجود ندارد و بر روی هر اسلات در مادربرد یک ماژول رم نصب می شود.

در مادربرد های دارای چهار اسلات و دو کاناله:

در اغلب این نوع مادربرد ها، اسلات های حافظه ی رم به صورت جفتی در دو رنگ متفاوت دیده می شوند، مانند رنگ های تیره و روشن یا رنگ های غیر همسان مانند سفید و آبی.

به هر کانال ارتباطی بین رم و پردازنده، دو اسلات غیر همرنگ متصل اند پس برای نصب دو ماژول رم بر روی این مادربرد، باید هر یک از دو ماژول رم را در اسلات های همرنگ قرار دهیم یعنی یا هر دو در اسلات های تیره یا هر دو در اسلات های روشن، تا از ر دو کانال ارتباطی بین رم و پردازنده استفاده شود.

پیکربندی ماژول رم یا اسلات رم ؟

گاهی اوقات در برخی سایت ها در بخش توضیحات مربوط به پیکربندی ماژول حافظه های رم، ویژگی دو، چهار یا چند کاناله ذکر می شود، این موضوع به این معنی است که این ماژول ها از نظر مشخصات فنی کاملا یکسان هستند.

باید توجه داشت که تکنولوژی حافظه ی رم چند کاناله فقط مختص به مادربرد ها بوده و تنها ارتباط آن با ماژول های رم در سازگاری بهتر با ماژول هایی است که مشخصات فنی یکسان داشت باشند اما این مطلب به این معنی نیست که حتماً باید از ماژول رم هایی کاملاً مشابه استفاده شود، بلکه در صورت تفاوت در فرکانس و تایمینگ، کامپیوتر به طور خودکار ویژگی های عملکردی ماژول رم قوی تر را کاهش خواهد داد.